Bir Kasım rüzgarıydı beni sana sürükleyen
İçimde solgun bir sevdanın izleriyle!
Gözlerimde anlam veremediğim bir ışıltı
Benliğimde korktuğum aşk duygusuyla.
Kaçmalı mıydım yoksa teslim mi olmalı?
Her seferinde aynı olmaz deyip
Sarıp sarmalı mıydım seni?
Uzaktın bana hiç bitmeyen yollar kadar
Bir adım atsam bitecek gibiydi mesafeler.
Sen, hakkım olmayan sen...
Bana hayatın bir armağanı mı?
Yoksa kaderin gene acı cilvesi misin?
Bilmeden yaşamalı, üzmeden sevmeliyim seni.
Sanki hep uzakmışsın gibi özlemeli
Yarın gidecekmişsin gibi yaşamalıyım seni.
Sabahsız akşamlarda,
Aşkınla sarhoş olmalıyım belki de.
Biliyorum,
Birgün sen de gideceksin kendi dünyana,
Sen de vazgeçeceksin birgün bu çılgınca tutkudan.
Ama şimdi sus ve dinle ne olur!
Özlemişken bu denli hesapsızca yaşamayı
Umut etmişken birgün yeniden sevmeyi
Üç günlük de olsa yaşat beni!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder