BEN BÖYLE SEVDİM...

Ben seni kocaman bir gören.
Sen damarlarimdaki kana karisip, geldin oturdun yüregime.
Bir baska yerde olamazdin zaten.
Sen, benim en degerli yerimde, yüregimde olmaliydin,orada kalmaliydin.
çok aska ev sahipligi yapan bu yürek, ilk kez bu kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk degildin artik. Bu yüzden ne
agirlama fasli vardi, ne de ugurlama. O yüregin gerçek sahibiydin.

Simdi sonbahar, kisa giriyoruz ya... Ben dört mevsim bahari yasadim
seninle. çiçek çiçek açtin yüregimde. Gökkusagi zayif kaldi, senin
renklerin karsisinda. Taze bir yaprak gibi yesildin. Açelya idin
pembeliginle. Üzerine çig taneleri düsmüs sari güldün. Kirmiziydin
bir
ates gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayi sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düsünemedim.

Seni severken dünyayi da sevdim ben, insanlari da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatin sahibiydim artik. En
kizgin,
en tahammülsüz oldugum anlarda bile, seni düsünmek yetti bana.
Içimdeki
sevinç yüzüme yansidi, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi
ve
ben kaygisiz, içten gülüsün ne demek oldugunu, nasil güzel bir sey
oldugunu anladim seninle...

Her seye ragmen sevdim seni. Güçlüydüm ve asamayacagim hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttugunda, patlamaya hazir bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil
sendin ve ben o menzile ulasmak için önüme çikan her seyi yok
edebilirdim.
Sana ulasmami engelleyecek her seyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulastigimdaysa sakin bir göle dönüsürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.

Sevdim ve hayrandim da... Her halin çekti beni. Durusunu, uyumani,
gülmeni, kizmani, saskinligini, safligini, kurnazligini, çocuklugunu,
olgunlugunu sevdim. Sesini de sevdim suskunlugunu da.
Küçük oyunlarini, kaprislerini, sitemlerini, korkularini sevdim. Seni
ve o doyumsuz sevdani, uçari sevdani anlatacak kelime bulamadim çogu zaman.
Sigmadin cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadi.

Seni severken yorulmadim. çünkü sen yasam kaynagiydin. Her gün
yenilendim.
Seninle çogaldim, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladin.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezligin ta kendisiydin.

Sevdim iste ötesi yok...