Bu asır bitmeden gel.. bekliyorum...

Nasılsın İyisin biliyorum öyle olduğunu hissediyorum,iyi de olmalısın ben köhne ruhumu yıkık bedenimin karanlık boşluğuna astığım günden beri hissizim,boşlukta dolanıp duruyorum.
Kaderin ördüğü saçlarımı açmaya çalışıyorum bu konuda çok beceriksizim,her konuda olduğum gibi .
Sana mektup yazmıyacağıma dair söz vermiştim biliyorum,tıpkı seni sevmiyeceğime dair kendime söz verdiğim gibi ama bu konuda da çok beceriksizim işte .
Sana yazmayı seviyorum bırak böyle avunayım ,hiç cevap alamıyacağımı bilsem bile okuduğunu bilmek gülümsetiyor beni.
Yine yağmur yağıyor,yıkık binalar toprak kokuyor şimşekler çığlık çığlığa yer yüzüne iniyor korkuyorum.
Her korktuğumda başımı gögsüne yaslar kalp atışlarını duydukça yüreğim ferahlar,kendimi dünyanın en cesur kadını gibi hissederdim.
Şimdi yoksun...
Hangi yıkık kentte hangi ölü bedenlerin yanındasın hangi mor gülüşlü hurileri şimşekten koruyorsun onlarda gögsüne metruh başlarını dayıyor mu ? harabe kalbinin atışlarını sayıyorlar mı ?
Bugün de yine her zaman ki gibi kara doğru yürüdüm,gelmiyeceğini bile bile.Üstümde kırmızı elbisem vardı, şu en sevdiğin elbisem, hani kolları düşlerim gibi kolları kısa,yakası sevgim gibi uzun,her giyişimde seni hatırlatan.
Evet
Karın merdivenlerine yine düşlerimi bırakıp eve döneceğim,her perona sen heyecanıyla bakıyorum yoksun.Akşam oluyor eve dönüyorum yalnız her yalnız dönüşüm ömrümden bir asır daha alıyor kaç asır oldu gideli bilmiyorum,kaç asır daha beklerim onuda bilmiyorum,ama hergün o garda olacağım bunu biliyorum.

bu asır bitmeden gel..
bekliyorum...